De wisselwerking tussen lichaam en geest is een uitdrukking die we kennen maar eigenlijk klopt hij niet helemaal. In de Traditionele Chinese Geneeskunde wordt er geen onderscheid gemaakt tussen lichaam en geest, het lichaam ís de geest en andersom. Beiden zijn een manifestatie van hetzelfde verschijnsel alleen op een andere manier zichtbaar. Dat wil ik aan de hand van onderstaande illustreren.
In mijn schoolbus heb ik een periode een groep met hele drukke kinderen vervoerd. Het valt niet mee om zo’n emmer met kikkers die er steeds uit willen springen in het gareel te houden onder het rijden. Het advies wat wij als chauffeurs krijgen, is duidelijke afspraken en strakke regels. Bijv een vaste zitplaats in de bus en de chauffeur bepaalt. Die bepaalt of ramen open of dicht mogen, de radio aan mag, en wanneer de deuren open of dicht mogen. (de eigenlijke regel is dat zij zelf de deur helemaal niet mogen openen maar dat was in deze groep zo wie zo een onbegonnen zaak. Ik vond het al heel wat dat ze braaf wachtten totdat ik zei dat het mocht).
Er was 1 meisje in de bus die eigenlijk altijd heel braaf was maar op enig moment tijdens de rit altijd heel erg nodig naar de wc moest en zich in allerlei bochten wrong om het op te houden. Onderweg ervoor stoppen wilde ze niet. Het was zielig om te zien. Dat in bochten wringen moet je namelijk erg letterlijk nemen. Een vertrokken gezicht, spartelend met armen en benen, en haar ogen draaiden dan ook alle kanten op in 2 verschillende richtingen. Ook voor de andere kinderen vervelend als ze een elleboog in hun gezicht kregen. Ze was soms ook een mikpunt van pesten omdat ze er zo vreemd uit zag met die ogen. Ik had haar om die reden al voorin gezet waarna ze begon te “klieren” door bijv uit het raam te hangen.
Ik vroeg haar moeder of ze daar thuis ook zo’n last van had en dat bleek zo te zijn. Ze had vaak plasongelukjes en dat was erger geworden sinds haar opa was opgenomen in het ziekenhuis. Met andere woorden het kind stond stijf van de stress. Nou zou ik een heel verhaal over overlevingsreflexen en het Ruggengraat/Bekkenreflex in de hersenstam kunnen hebben maar ik besloot deze situatie “Chinees aan te vliegen”.
“Chinees” gezien hoort incontinentieproblemen bij het waterelement Nier/Blaas thuis. De emotionele of mentale component van het water element zijn onder andere angsten en controle. Dit meisje had angsten om haar opa. Maar ja, oud worden en aftakeling horen bij het leven, daar heb je niet altijd controle over. Geen controle hebben is ook niet zo erg. Op tal van vlakken hebben we ons dagelijks over te geven. Maar kennelijk was de balans zoek. Als je nergens controle over hebt omdat je je te houden hebt aan strakke regels die door anderen zijn opgelegd dan is de koek op tegen de tijd dat je je hebt over te geven aan iets wat pas echt onontkoombaar is, nl dat opa oud wordt en daarmee ook de kans groter wordt dat hij ziek wordt. Ik besloot haar een stukje controle te geven. Zij werd de baas over het raam. Zij mocht bepalen of hij open of dicht mocht, hoe ver open, en als de andere kinderen het raam (verder) open of dicht wilden dan moesten ze dat aan haar vragen. Zij was op alle fronten in charge. In het begin was deze verantwoordelijkheid reuze spannend. Ze zat de hele tijd aan de knopjes, gewoon omdat het kon, en ze keek dan naar mij wat ik er van vond. Super irritant vond ik het, maar ja, zij was de baas. Eigenlijk was het een super lief en meegaand meisje. Haar drukke gedrag had eigenlijk altijd te maken met het niet kunnen verwerken van prikkels en niet met “niet willen luisteren”. Ze wist precies hoe ik het hebben wilde in de bus. Ze was ook heel empatisch en zorgzaam naar de andere kinderen. Ook bij hen had ze precies door wanneer er behoefte was aan frisse lucht en een lekker windje of juist andersom.
Maar zij bepaalde of het mocht. En zo kwam het dat ze nooit meer onderweg aandrang voelde om naar de wc te moeten. Het kwam zelfs voor dat haar beide ogen soms recht kwamen te staan, en in dezelfde richting keken. Zo zag ze er minder vreemd uit en werd ze ook minder gepest.