De schoolrit bracht iedere dag zoveel strijd met zich mee voor een van mijn passagierstjes. Hij had kenmerken in het autistisch spectrum ofschoon hij wel graag met andere kinderen omging. Alleen niet teveel. Boven 3 personen raakte hij overprikkeld. En hij had ook iets dwarsigs wat bij mij de associatie met ODD opriep (Opposite Defiant Disorder). Dergelijke informatie over diagnoses is een tijdje niet met chauffeurs gedeeld maar wordt met toestemming van de ouders toch weer wel gedeeld omdat het ons helpt hun kind op de juiste manier te benaderen. Maar op dat moment moest ik het met mijn eigen boerenverstand doen. En met de bagage die ik in mijn eigen rugzakje heb zitten natuurlijk: de primaire reflexen. (Zie uitleg hierover in andere blogs). Voor de zoveelste keer was ik in gesprek met zijn vader over de situatie van zijn zoon tijdens de rit. Vader en ik begrepen elkaar goed en kwamen tot nieuwe afspraken maar de jongen in kwestie was “uitgelogd”. Ik probeerde contact te maken maar het lukte niet en de vader zei tegen hem: “Kijk de bus chauffeur eens aan als ze tegen je praat.”
Ik ben HSP. De kleinste beweging, intentie of trilling voel ik in mijn lichaam en ik voelde hem terugdeinzen maar niet vanuit boosheid of ongehoorzaamheid of dwarsigheid. Maar gewoon in termen van beweging: een terugtrekreflex. Eigenlijk was er dus al contact, anders had hij mijn toenadering niet gevoeld en ik niet zijn terugtrekkende beweging. Dus ik vroeg om virtuele ruimte voor de jongen om weer “uit te deuken”. Een kunstmatige Moro introduceren (uitgaande beweging) door tegen de vader te zeggen dat ik al contact had maar dat hij op zijn eigen voorwaarden en manier een stap naar mij mocht maken.
En toen voelde ik als de wortel van een bloempje iets ondergronds naar mij toe bewegen en contact maken met mijn voeten. Zo ontroerend. En aards eigenlijk ! Hoezo uitgelogd ?! Ik benoemde wat ik voelde. De vader luisterde geïnteresseerd en vanuit de jongen voelde ik hele lichte vreugde. Ook ontspanning, alsof de jongen zich begrepen voelde. Heel aandoenlijk. In de loop van het jaar kreeg hij gelukkig een indicatie voor kleinschalig vervoer en kwam hij bij een collega terecht.
Nu alweer een jaar geleden. Maar nog steeds komt hij regelmatig even naar me toe om gedag te zeggen en contact te maken ! Zo lief ! 💞🚐💨