Voor het eerst in 14 jaar rijd ik ouderen naar hun dagbesteding tussen de feestdagen. 🎄💫🥂🍾
Zolang als ik bij Noot werk als chauffeur, heb ik altijd vrij gekregen volgens de schoolroosters ook al reed ik daarnaast ook dagbesteding. Maar die vrije dagen tijdens de schoolvakanties had ik echt nodig want schoolkinderen rijden met n rugzakje vind ik echt pittig. Om de 6 weken n paar dagen vrij is n prima ritme om bij te komen van die stuiterballen en daar maak ik grif gebruik van ofschoon ik met mijn contractvorm me daar niet aan hoef te houden.
Maar dit jaar is alles anders. Mijn ouders worden ouder en beginnen intensievere zorg nodig te hebben. Maar vooral ook aandacht. De zorgzame aandacht die ik normaal ook aan de ouderen in mijn bus geef, wil ik zeker ook aan mijn eigen ouders geven. Maar de intensiteit ervan maakt dat ik niet de energie heb om dat op te brengen naast n 5 daagse werkweek. Dus ik vroeg aan het begin van dit schooljaar aan onze hoofdplanner of ik minder kon gaan rijden. Eigenlijk kon dat niet. Afgezien van het schrijnende personeelstekort, ook in deze sector, zit je altijd met de schoolritten die n continuiteit vragen van 5 dagen beschikbaarheid in de week. Onze planners verrichten gelukkig soms wonderen en zijn vooral keiharde werkers om alle eindjes bij elkaar te brengen en te zorgen dat iedere passagier weer aan n chauffeur gekoppeld kan worden. En daarbij zorgen ze ook goed voor hun chauffeurs want na enig gepuzzel van hun kant kon het toch wel.
Gisteren reed ik de laatste rit van het jaar naar de dagbesteding met passagiers die gecombineerd waren met n rit van n collega. Daarom was het ook n wat langere rit. Maar ik rijd al zo lang naar deze instelling dat ik de routes op mijn duimpje ken en alle deelnemers die daar komen wel n keer in mijn bus heb gehad. Het was n gezellig weerzien met degenen die me nog herkenden en wisten wie ik was. En de anderen die niet meer wisten wie ik was omdat ze al in n verder stadium van dementie zitten, deden gezellig mee alsof ze me ook herkenden. De rit verliep zo vloeiend dat we een half uur te vroeg op de plaats van bestemming arriveerden. Ik grapte via mijn boordcomputer naar de planning of het soms de bedoeling was geweest om via Parijs te rijden. De passagier die naast me zat, begon te lachen. Hij was vroeger ook taxichauffeur geweest en ofschoon dementerend, niks mis met zijn ogen. Hij had mijn bericht op afstand kunnen mee lezen en gniffelde om de flauwe chauffeurshumor. Ik word blij van gewone dingen te doen in n wereld die steeds meer onherkenbaar en ongewoner wordt voor deze doelgroep.
✨✨Fijne jaarswisseling allemaal ✨✨
#werkenbijnoot #personeelstekort #zorgdienstverlening #mantelzorg #dementie #ouderen #ouderenzorg #speciaalpersonenvervoer #socialeveiligheid #dagbesteding