De eerste keer dat ik op social media beelden van colonnes van vrachtwagens in Canada zag, meende ik militaire colonnes te zien. Ik moest een paar keer met mijn ogen knipperen voordat deze beelden op mijn netvlies, die de associaties in mijn hoofd hadden gecreëerd, waren verdreven. Later knipperde ik weer met mijn ogen, bij andere beelden op het nieuws van colonnes voertuigen in de Oekraïne. Maar deze keer blijft het beeld, aangevuld met kapot geschoten steden en vluchtende mensen. 😭
Twee verschillende situaties op twee verschillende plekken in de wereld waar mensen opkomen voor hun vrijheid, dan wel anderen van hun vrijheid beroven. In de ene situatie gaat het om een strijd op leven en dood. In de andere situatie gaat het om een vrijheid van spirit en zelfbeschikking over het eigen lichaam die wordt bevochten. Nee, we zullen met een prikje meer of minder niet meteen doodgaan, ofschoon ook dáár de realiteit weer enorm kan verschillen per individu.
Maar échte vrijheid zit van binnen. Ik heb de afgelopen 2 jaar mijn focus steeds meer naar binnen moeten richten om mijn eigen innerlijke vrijheid te vinden en volgens mijn eigen hoogste waarheid te kunnen leven, met alle bijbehorende consequenties van dien. Om te kunnen dealen met projecties van anderen op mij ten aanzien van hún angsten voor virussen en besmettingen. Om hún ideeën over gezondheid en herstel, waar ik zelf steeds beroerder van werd, buiten mijn systeem te houden. Ik ervaar dat als een ontwikkelingsproces van de ziel. Ik vind het geen makkelijk proces vanwege de zware lichamelijke klachten die ik erbij ervaar.
Om dat te illustreren heeft de kosmos er nog een schepje boven op gedaan. Door een lelijke val heb ik nu al een paar weken niet kunnen werken en ben ik nu echt alleen nog maar bezig met mezelf en mijn eigen herstel, het hervinden van balans, innerlijke rust, zingeving, en levensgeluk. 🍀🙏🌹🕊💜