Nog niet zo lang geleden waren astronomie en astrologie één en dezelfde wetenschap. Ik vind het fascinerend te constateren dat er over de hele wereld in alle culturen Astrologie als wetenschap wordt beoefend maar dat er wel verschillen zijn in uitgangspunten, systemen en interpretaties. Het is niet verwonderlijk om ook te constateren dat die verschillen gelijk op gaan met de verschillen in culturen op de verschillende continenten.
Ik heb geen officiële opleiding in astrologie gedaan. Er zijn vele systemen binnen de astrologie en mijn kennis is autodidactisch. Astrologie is voor mij ook geen wet van Meden en Perzen. Het biedt mijzelf een houvast om mezelf te kunnen onderscheiden van de ander. Ik heb dat nodig omdat ik een erg symbiotische constitutie heb en alles wat ik voel zowel iets over mezelf zegt als over mijn omgeving terwijl er ergens toch een onderscheid is. Maar dat onderscheid is voor mij dus moeilijk waarneembaar.
Astronomie is een natuurwetenschap die op een wiskundige en natuurkundige manier de posities en bewegingen van de hemellichamen berekent en observeert. Zonder daar verder een betekenis of zingeving in te leggen. Zij nemen waar en kunnen aan de hand van berekeningen de posities en bewegingen voorspellen. Met berekeningen kunnen ze zelfs ontdekken wat nog onzichtbaar en onbekend is. Stel je voor dat je een planeet of ster aan de hemel ziet bewegen met een bepaalde regelmaat en dat dit hemellichaam om de zoveel tijd, ook met een regelmaat die heel gelijkmatig is, “verdwijnt”. Niet meer zichtbaar is. Dat betekent niet dat dat hemellichaam er niet meer is. Je wéét dat het er is, de vorige keer dat het wel was waargenomen was geen verbeelding. Dan kan het niet anders zijn dan dat het zicht op dit hemellichaam wordt geblokkeerd door iets anders. Zo is men er achter gekomen dat er nóg een hemellichaam is, die wat dichter bij de aarde staat en die om de zoveel tijd voor het bekende al wel zichtbare hemellichaam schuift en waar we tot dan toe letterlijk langs gekeken hebben. Maar als je het eenmaal weet, kun je er niet meer langs kijken. Je ziet het pas als je het begrijpt, zoals Johan Cruijff ooit zei. En zo is het maar net. Wat dat aangaat staan natuurkundigen vaak verrassend open voor paranormale en spirituele waarnemingen. Ook Einstein had waarnemingen die voor anderen slechts “visioenen” waren. Einstein ging net zolang door met wiskundige berekeningen totdat hij ook wiskundig voor de “ongelovigen” kon aantonen dat wat hij waarnam ook echt bestond. En als je het eenmaal weet, kun je niet meer om deze nieuwe werkelijkheid heen.
Het is een natuurkundige wetmatigheid dat wat zich in het groot afspeelt, zich ook in het klein afspeelt. Planeten draaien om de Zon, Manen draaien om planeten, en alle hemellichamen, Zon, Manen en planeten draaien ook nog eens om hun eigen as. Door de cirkelende bewegingen is er de neiging om van het centrum weg te vliegen, wat je ook kan voelen als je met de auto een scherpe bocht maakt. Je helt dan automatisch in de richting van de buitenbocht. Om te compenseren hang je dan naar binnen om in je baan te blijven. Bij manen is het de gravitatie van de planeet die maakt dat de maan netjes in zijn baan blijft. Zo ook de planeten waardoor ze min of meer in dezelfde baan om de zon blijven draaien en niet “uit de bocht vliegen”. Dit bewegingsprincipe is ook in het klein waar te nemen in lichaamscellen met een celkern en daarom heen draaiende atomen, electronen en nog kleinere deeltjes. Het feit dat dit bewegingsverschijnsel zo universeel is, bracht het inzicht van hologrammen met zich mee. Dat houdt in dat alle werkelijkheden in het groot, op kleinere schaal precies hetzelfde zijn. De verschijnselen op beide niveaus of schaalgrootte omvatten dus dezelfde elementen van de realiteit. Ik vind het een magisch fenomeen dat je dingen die voor het blote oog onzichtbaar of onbegrijpelijk zijn toch kan doorgronden als je het uitvergroot of juist verkleind naar de juiste schaalgrootte.
Nu de stap van natuurkunde en astronomie naar astrologie en esoterie. Wat de verschillende astrologische systemen over de hele wereld met elkaar gemeen hebben, is dat zij zich ook bedienen van het principe “zo boven zo beneden, zo binnen zo buiten”. Astrologie is de studie van de emotionele en symbolische betekenis van de hemellichamen en hoe zij inwerken op ons leven. Er zijn mensen, en ik hoor daar ook bij, die het bewegen van hemellichamen terug kunnen voelen in hun eigen lichaam. Bijvoorbeeld: Als een planeet retrograde loopt, betekent dat hij vanaf de aarde gezien een stukje achteruit lijkt te gaan omdat een andere planeet de binnenbocht neemt en de retrograde planeet “in lijkt te halen”. Afhankelijk van de planeet waar het om gaat zullen zaken even op de handrem vooruit lijken te gaan. Dat kun je zo beleven en ook anderen kunnen dat werkelijk zo constateren en bevestigen. Voor mij is dat ook fysiek voelbaar. En iedereen kent dat gevoel. Je moet het alleen weten voordat je het begrijpt. Denk maar eens hoe het voelt als je op de snelweg een vrachtwagen inhaalt in een klein autootje !
In de tijd van de Griekse Oudheid kon men hemellichamen enkel met het blote oog waarnemen. De planeten die toen zichtbaar waren, zijn uiteraard de Zon en de Maan. Daarnaast zag men toen ook al Mars, Venus en Mercurius. De planeten worden in de astrologie persoonlijke planeten genoemd die iets zeggen over je persoonlijkheid omdat de wereld in die tijd simpelweg voor een persoon veel kleiner was en alles wat er gebeurde op de persoon zelf werd betrokken. Pas met de komst van telescopen in de 16de eeuw en later, werden planeten als Saturnus en Jupiter ontdekt. Omdat er toen grote maatschappelijke veranderingen plaats vonden zoals de Franse en Industriële Revolutie, worden deze planeten ook wel de sociale planeten genoemd. Ze verwijzen naar maatschappelijk gebeurtenissen die je leven beïnvloeden. Nog veel later, in de 19de en 20ste eeuw, werden Neptunus en Pluto ontdekt. Dit viel samen met de spirituele ontwaking in de westerse samenleving en daarom worden deze planeten in je horoscoop gekoppeld aan spirituele processen in je leven.
Zo boven, zo beneden.
Het principe van zo boven zo beneden betrek ik in een horoscoop in horizontale, spiegelende zin. Ik kijk naar mezelf en de mensen om mij heen en neem waar. Vervolgens extrapoleer ik dat naar wat ik zie in een horoscoop. Zo leer ik als het ware de planeten en hun posities kennen en hoe die zich tot elkaar verhouden. Daar waar een opgeleide astroloog een horoscoop bestudeert om iets over een persoon te kunnen zeggen, bestudeer ik de persoon om te kunnen begrijpen hoe krachtvelden werken op grotere schaal. Inmiddels heb ik daar al zoveel studie naar verricht dat er ook een wisselwerking is ontstaan. Zo kan ik nu ook vanuit de positie van planeten de krachtvelden zien die op jou als individu inwerken en op welke terreinen dat voelbaar is. Hoe die werking uitpakt, verschilt echter per beleving en ik vind het een uitdaging om een andere invalshoek er naast te kunnen leggen als iemand is vastgelopen. Er is nl geen absolute waarheid. Alles is relatief. Zoals dat ook in het universum is. Je kan de Aarde zien als een nietig kleine planeet ten opzichte van de Zon. Maar ten opzichte van de Maan komt diezelfde kwaliteit van de Aarde toch in een heel ander daglicht te staan. Iemand die “Aards” is, wordt beschouwd als een fors en stevig (is symbolisch “groot”) en stabiel persoon. Deze omschrijving is duidelijk in relatie tot de Maan. Omdat de werking van de Maan op de Aarde terug te zien is in de eb en vloed bewegingen van de zee, wordt de Maankwaliteit net als water beweeglijk en emotioneel beschouwd. Dat de Maan zelf een kleine koude rotsblok is, doet dus niks af aan de werking die de Maan te zien geeft.
Onlangs is de geboorte van een nieuwe ster ontdekt in het sterrenbeeld Cassiopeia. Stella Nova in het Latijn. Dit is uniek. Tot nu toe is vooral het uitdoven, het “sterven”, van sterren waargenomen. Op het moment dat een ster explodeert, brandt het laatste restje van haar kern op en wordt het als een supernova zichtbaar, waarna zij helemaal uitdooft. De geboorte van deze Stella Nova (V1405 CAS) werd ontdekt door een Japanse amateur astronoom. Hij verwittigde het nationaal astronomisch instituut in Japan en al snel konden de professionele astronomen deze waarneming bevestigen.
Volgens het principe van zo boven zo beneden zie ik deze Nova als het symbool van wat er nu ook in de maatschappij gebeurt. Tijdens de formatie na de laatste verkiezingen zijn zaken aan het licht gekomen waar de pers boven op is gesprongen. Het betrof niks nieuws. Het is heel normaal in de poltiek dat er baantjes worden gezocht voor al dan niet vrijwillig vertrekkende politici. Deze keer kwam er echter vanuit de samenleving en politieke journalisten (de amateur politici) de roep dat dit toch eigenlijk absoluut niet kan, aangezien het deze keer om een politicus gaat die uiterst populair is bij het volk die massaal op hem gestemd heeft. Pas nadat er in de pers door onze amateur politici zo’n ophef over is gemaakt, hebben de professionele politici in de Tweede Kamer deze verontwaardiging over genomen en sindsdien is de roep om veranderingen in de wijze waarop we politiek bedrijven niet meer te stuiten.
Zo boven, zo beneden.